+ Μια ομάδα ανθρώπων (γυναικών και ανδρών, με παιδιά ή χωρίς) για την ασφαλή μετακίνηση όλων μας.

Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Τυφλοί στο δρόμο

Αναδημοσιεύω απόσπασμα από μια ανάρτηση της efal (http://mama-35-plus.blogspot.com/2011/01/blog-post.html)
"[..] κεντρικός δρόμος μικρής πόλης στη βόρεια Ιταλία, συνωστισμός στους δρόμους για τα εορταστικά ψώνια, κίνηση από αυτοκίνητα, καιρός ευτυχώς ηλιόλουστος. Και ξαφνικά, ζευγάρι τυφλών περπατά κρατώντας και οι δύο μπροστά τους το σχετικό μπαστούνι για εμπόδια και πίσω τους... ένα τροχήλατο ειδικό καρότσι με ένα μωρό το πολύ 8 μηνών! Χαμογελαστοί και οι τρεις, απολάμβαναν τη βόλτα τους χωρίς κανένα πρόβλημα στους δρόμους του Bergamo."

Διαβάζω, θαυμάζω και απορώ:
Σε ποιο μέρος της Ελλάδας θα μπορούσε να γίνει αυτό;
Πού μπορεί να περπατήσει ένας τυφλός χωρίς να κινδυνεύει να κατατσακιστεί; Σε πόσα πεζοδρόμια χωρούν να περάσουν δύο άνθρωποι δίπλα-δίπλα και μάλιστα τυφλοί; Σε πόσα από αυτά θα χωρούσε να περάσει και καρότσι, χωρίς ένα χεροδύναμο ενήλικα να το καθοδηγεί για να περάσει κάθε λογής εμπόδια;
Τι λέτε;



















Οι φωτογραφίες αυτές είναι από 'μελετημένα', φροντισμένα πεζοδρόμια, ανακατασκευασμένα σύμφωνα με τις τελευταίες προδιαγραφές.
Για τα υπόλοιπα, 'παλιάς τεχνολογίας', χωρίς οδηγούς τυφλών, τι να πει κανείς; Εκεί η κατάσταση είναι άθλια...





Και σημειώστε πως ακόμη δεν ανέφερα τίποτα για παρκαρισμένα αμάξια και μηχανές.





Ενώ υπάρχουν και άλλα εμπόδια, πολλά και επικίνδυνα...




















Θα μου πείτε, οι δρόμοι που δείχνεις είναι μικροί, στενοί, δρόμοι της γειτονιάς. Οι τυφλοί του άρθρου βγήκαν τη βόλτα τους κάπου στο κέντρο.
Μα για σκεφτείτε, πώς θα πάει ο άνθρωπος στο κέντρο να κάνει τη βόλτα του, όταν δε μπορεί να κυκλοφορήσει στο μικρό δρόμο της γειτονιάς του; Πώς θα πάει από το σπίτι του μέχρι τη στάση; Αφού δε μπορεί να έχει αμάξι και να οδηγεί, θα κρέμεται από την καλοσύνη και την ευχέρεια των φίλων του για να τον πάνε οπουδήποτε;
Στο μεταξύ θα μένει κλεισμένος στο σπίτι; Πηγαίνοντας πάνω-κάτω σαν εκείνα τα σκυλιά που βλέπουμε να μαραζώνουν στα μπαλκόνια, περιμένοντας πότε θα ευκαιρήσουν τ' αφεντικά τους να τους βγάλουν μια βόλτα;
Σας ρωτώ, είναι ζωή αυτή;
Πού είναι η ελευθερία, η ανεξαρτησία που ανθρώπου αυτού; Η ελευθερία και η ανεξαρτησία που απολαμβάνουμε όλοι μας;
Μετατρέποντας το περιβάλλον μας σε ζούγκλα, φυλακίζουμε το 12% των συνανθρώπων μας, που δεν έκαναν τίποτα κακό για ν' αξίζουν τέτοια τύχη.
Ένας στους δέκα έλληνες είναι ανάπηρος. Είναι ντροπή για τους υπόλοιπους εννιά να αδιαφορούμε για την τύχη του.

2 σχόλια:

  1. Μάρτυρας του σκηνικού με την οικογένεια τυφλών στο Bergamo, θέλω να διαβεβαιώσω πως το πεζοδρόμιο που περπατούσαν, δεν ήταν μεγαλύτερο από τα πεζοδρόμια της Αθήνας στις περισσότερες γειτονιές. Δεν τους είδα σε πεζόδρομο ή σε πάρκο τύπου Hyde Park, αλλά σε έναν κεντρικό δρόμο μικρής πόλης.
    Τα συμπεράσματά σου ουσιαστικά, το φωτογραφικό υλικό εξαιρετικό και θεωρώ ότι θα μπορούσε να δημοσιευτεί άνετα σε ένα ενημερωτικό site αφύπνισης τύπου www.protagon.gr (του Σταύρου Θεοδωράκη ο οποίος λίγους μήνες πριν έκανε και μία εξαιρετική εκπομπή για το θέμα).

    Οι εξαιρετικές εκπομπές:
    http://www.youtube.com/watch?v=6NOzumg6enU
    http://www.youtube.com/watch?v=lPNeq-mxVss
    http://www.youtube.com/watch?v=IdizBgmouNk

    και για τα σκυλιά τυφλών (Lara Guide School):
    http://www.youtube.com/watch?v=Jkfn3_vMx8E

    Καλή χρονιά mamastodromo!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αθήνα... Ελλάδα...

    Τόπος βρωμερός, θορυβώδης, επικίνδυνος, αφιλόξενος. Εχθρικός προς όλους! Πεζούς, οδηγούς, αναβάτες, ποδηλάτες, ανάπηρους, νέους, γέρους, ζευγάρια, μανάδες. Είμαι γραφικός; Τα πάντα γύρω μας είναι απολύτως παράνομα, ή στην καλύτερη περίπτωση απλώς κακά. Όπου και να κοιτάξω βλέπω χάος, παρανομία, παραβατικότητα, αδιαφορία. Προσπαθώ να διαμαρτυρηθώ, και όλοι μου κλείνουν την πόρτα: ΟΤΑ, βουλευτές, υπουργοί, αστυνομία. Τι μένει; Να κατέβω κι εγώ στο δρόμο με μολότωφ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή