Μαμάδες στο δρόμο & φίλοι: Τα χάλια της Πλάκας

Κυριακή 6 Μαΐου 2012

Τα χάλια της Πλάκας - επιστολή του συλλόγου ΠΕΖΗ

Αναδημοσιεύω εδώ ολόκληρη, χωρίς περικοπές, την επιστολή που έστειλε ο σύλλογος ΠΕΖΗ, μετά την τελευταία μας δράση, προς το Δήμαρχο Αθηναίων και τη Διεύθυνση της Τροχαίας Αττικής.
Δε θα προσθέσω δικά μου σχόλια. Το κείμενο της επιστολής αναφέρεται σε όλα τα προβλήματα, ενώ οι φωτογραφίες εικονογραφούν το καθημερινό μας χάλι με γλαφυρότητα μεγαλύτερη από την καλύτερη πένα.

Προς

1) τον Δήμαρχο της Αθήνας

2) την Τροχαία Αθηνών

Στις 1-4-2012 πραγματοποιήσαμε περίπατο στην Πλάκα με ξενάγηση στους παρακείμενους αρχαιολογικούς χώρους. Κατά τον περίπατό μας διαπιστώσαμε τα παρακάτω, όπως εμφανίζονται στις συνημμένες φωτογραφίες:

1) τα πεζοδρόμια (όπου υπήρχαν) κατά κανόνα δεν είχαν διαστάσεις σύμφωνες με τη νομοθεσία - ΦΕΚ 18Β/2001 (φωτ. 8, 10, 11, 12, 16, 19, 28)

2) σε κάποιες περιπτώσεις οι διαστάσεις ήταν ανεπαρκείς επειδή οι υπηρεσίες του δήμου προτίμησαν για κερδοσκοπικούς λόγους να διαθέσουν τον χώρο για πληρωμένη στάθμευση αυτοκινήτων (φωτ. 9, 10, 21, 22, 23)

3) στα υπάρχοντα πεζοδρόμια ήταν συχνά σταθμευμένα αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες (φωτ. 17, 19, 24, 28, 29)

4) οι πεζόδρομοι που συναντήσαμε είχαν μετατραπεί, στις περισσότερες περιπτώσεις, σε χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων και μοτοσικλετών (φωτ. 2, 4, 12, 15, 18, 20, 25, 26)

5) ειδικά στην περίπτωση του πεζόδρομου έξω από την είσοδο της Ρωμαϊκής Αγοράς (Μάρκου Αυρηλίου & Διογένους) υπήρχε και διαμπερής κυκλοφορία οχημάτων που κινούνταν με ιδιαίτερη επιθετικότητα (φωτ. 13, 14)

6) ομοίως στην οδό Αδριανού, έξω από την είσοδο της αρχαίας αγοράς , υπήρχε διαμπερής κίνηση μοτοσικλετών και οχήματος με σχήμα τραίνου, παρόλη την πυκνή κίνηση πεζών (φωτ. 1, 5, 27)

7) στον παραπάνω δρόμο (αλλά και σε άλλους - π.χ. φωτ. 7) τα τραπεζοκαθίσματα των παρακείμενων καταστημάτων είχαν καταλάβει αδικαιολόγητα μεγάλο μέρος του πεζόδρομου με αποτέλεσμα να καθίσταται προβληματική η κίνηση των πεζών (φωτ. 5)

8) ο οδηγός των τυφλών που υπάρχει στον δρόμο αυτό ήταν σε πολλά σημεία κατειλημμένος από τα παράνομα τραπεζοκαθίσματα και οχήματα (φωτ. 3, 6)

Έτσι αναγκαζόμασταν να περπατάμε συνεχώς στο οδόστρωμα (ή σε «πεζόδρομους» που χρησιμοποιούνταν σαν οδόστρωμα) ανάμεσα σε αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες. Θα πρέπει επιπλέον να σημειώσουμε ότι κατά τον διάρκειας πλέον των τριών ωρών περίπατο και ξενάγησή μας, δεν συναντήσαμε ούτε ένα τροχονόμο ή υπάλληλο της δημοτικής αστυνομίας. Όπως ήταν φυσικό, η κατάσταση αυτή όχι μόνο υποβάθμισε την εμπειρία του περιπάτου μας, αλλά δημιουργούσε και απειλή για τη σωματική μας ακεραιότητα, ιδιαίτερα των πλέον ευάλωτων (παιδιά, ηλικιωμένοι, άτομα με παροδικές ή μόνιμες αναπηρίες). Είναι προφανές ότι την ίδια εμπειρία αποκομίζουν και οι χιλιάδες ξένοι και ημεδαποί επισκέπτες της πόλης, όπως προφανής είναι και η υποβάθμιση του τουρισμού της περιοχής και της χώρας. Έχουμε επομένως την εμπειρία ενός κράτους που, για να ικανοποιήσει τα άνομα συμφέροντα και επιδιώξεις και το βόλεμα μερικών δεκάδων ή εκατοντάδων ανθρώπων, θυσιάζει την ανταγωνιστικότητα του τουρισμού (και της οικονομίας γενικότερα), βεβηλώνει διατηρητέους και παραδοσιακούς χώρους, και καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα κινητικότητας και σεβασμού της προσωπικότητας και της ζωής χιλιάδων ή εκατομμυρίων άλλων.

Παρακαλούμε να μας πληροφορήσετε για τις ενέργειές σας σχετικά με τα παραπάνω.