Τρικάβαλο σε πεζόδρομο

Ήμουν στο λεωφορείο, στην Ηλιουπόλεως, ακριβώς μπροστά από το Πρώτο Νεκροταφείο και ξαφνικά βλέπω δίπλα μου αυτό το απίστευτο θέαμα:

Ένα μηχανάκι με δυο μεγάλους κι ένα παιδί να κατεβαίνει καρφωτό την Ηλιουπόλεως, όχι από το δρόμο, αλλά από το πεζοδρόμιο, εκείνη την πλατειά νησίδα-πάρκο που είναι απέναντι από το Νεκροταφείο. Το λεωφορείο εκείνη την ώρα πήγαινε με 40 χλμ/ώρα και το μηχανάκι μας πέρασε, άρα πήγαινε γρηγορότερα.

Έλληνας είμαι, ό,τι θέλω κάνω – νησίδες πάρκα και πεζόδρομοι φτιάχτηκαν για να περνάω με το μηχανάκι μου χωρίς να με ενοχλούν τα αυτοκίνητα.

Το κράνος με βαραίνει, γι αυτό δε θα μπω στον κόπο, ούτε για το παιδί. 

Πώς, φυσικά και φροντίζω για την ασφάλειά μας – δε βλέπετε ότι οδηγάω στον πεζόδρομο; Εδώ είμαστε πιο ασφαλείς από ότι στο δρόμο.

Για την ασφάλεια των άλλων; Σιγά μωρέ, τέτοια ώρα δεν έχει κόσμο. Άλλωστε, άμα βρεθεί κανείς θα κάνει στην άκρη.

Κι επειδή άργησα, λέω να το πατήσω και λιγάκι....