+ Μια ομάδα ανθρώπων (γυναικών και ανδρών, με παιδιά ή χωρίς) για την ασφαλή μετακίνηση όλων μας.

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Γιατί κανείς, μα κανείς, δε λέει τίποτα;

Ξαναδιαβάζω το άρθρο για τα δυστυχήματα, προσπαθώ να μετρήσω τα θύματα και χάνω το λογαριασμό. Σκεφτείτε τους δρόμους και τα ατυχήματα που δεν αναφέρει το άρθρο - σε όλη την πόλη, σε όλη τη χώρα.
Πόσες τραγωδίες κρύβουν αυτά τα λίγα νούμερα; Πόσα διαλυμένα σπιτικά;
Όλοι ξέρουμε για τις μετωπικές στην εθνική. Ξέρατε όμως ότι κάθε χρόνο παρασύρονται τόσο πολλοί πεζοί; Εγώ όχι.

Φαίνεται ότι κανένας σταθμός ή κανάλι δε θεωρεί τέτοιες ειδήσεις άξιες λόγου, ενώ οι εφημερίδες τις περνούν στα 'ψιλά'.
Κι όμως, υπάρχουν τόσες πολυδιαφημισμένες πρωτοβουλίες κοινωνικού περιεχομένου. Γιατί δεν αναλαμβάνει κάποιο κανάλι μια εκστρατεία για το θέμα; Δεν είναι εξίσου ζωτικής σημασίας με το περιβάλλον; Μήπως δεν περπατούμε όλοι; Έστω και μέχρι εκεί που παρκάραμε;

Φαντάζομαι ένα κανάλι που θα τολμήσει ν' αρχίζει κάθε δελτίο ειδήσεων με μια αναφορά στο μετρητή της ημέρας: τόσα θύματα σήμερα, τόσα συνολικά από την αρχή του έτους, τόσοι από αυτούς ήταν πεζοί, τόσοι από αυτούς ήταν παιδιά.
Μακάβριο; Προκαλεί σοκ;

Υπάρχει τίποτα καλύτερο από ένα δυνατό σοκ για να μας ξυπνήσει από αυτό το τέλμα της αδιαφορίας;
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου