Τι τρέφει τον Ελληναρά

Θυμάστε τον γλυκύτατο συνάνθρωπο της προηγούμενης ανάρτησης, που δεν είχε καμμία αντίρρηση να βγάζει παιδιά και άλλους πεζούς στο δρόμο, αλλά μην τολμήσετε να του ακουμπήσετε το αμάξι; Τον ευσυνείδητο συμπολίτη, που θεώρησε ότι η δέουσα απόκριση σε μια παρατήρηση δεν είναι το "συγνώμη, δεν το ξανακάνω", αλλά αισχρό υβρεολόγιο, σε συνδυασμό με απειλές;

Απειλές

Η σημερινή ανάρτηση είναι πολύ προσωπική. Διαβάστε, γιατί ίσως χρειαστώ τη μαρτυρία σας, αν καταλήξω στο νοσοκομείο ή στο τμήμα.

Να γιατί είμαστε στο δρόμο

Πολλές φορές μας ρωτούν "Γιατί τέλος πάντων τόσο κόλλημα με τους πεζούς και τα πεζοδρόμια;"

Και συνεχίζουν: "Δεν υπάρχουν τόσα άλλα σημαντικότερα ζητήματα για τα οποία αξίζει ν' αγωνιστείτε; Οικογένειες που πεινούν, που τους παίρνουν το σπίτι, άρρωστα παιδιά, οικονομική κρίση, εκμετάλλευση, δικαιώματα που καταπατούνται, άλωση της δημοκρατίας...Για το περπάτημα θα νοιαστούμε τώρα; Αφού μπορούμε και πηγαίνουμε σπίτια μας, πού το πρόβλημα;"

Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.

Πρώτον, δε μπορούμε όλοι να πάμε σπίτια μας μ' αυτές τις συνθήκες. Πολλοί από εμάς δε μπορούν καν να βγουν από το σπίτι τους, λόγω της κατάστασης που επικρατεί. Όταν άνθρωποι στερούνται την ελευθερία τους λόγω των δικών μας επιλογών, πώς μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι;

Δεύτερον, όσοι πηγαίνουμε σπίτι, το κάνουμε κινδυνεύοντας. Καθημερινά στους ελληνικούς δρόμους θερίζονται πεζοί, αλλά δεν το μαθαίνουμε γιατί δε θεωρείται αρκετά σημαντικό από τα ΜΜΕ. Η τροχαία υπολογίζει ότι το 16,2% των νεκρών από τροχαία είναι πεζοί. Από μόνο του, είναι ένα σεβαστό ποσοστό, αλλά σίγουρα θα ήταν πολύ μεγαλύτερο αν υπήρχαν διαθέσιμα και στοιχεία για τους τραυματίες.

Γράφημα βασισμένο στα στοιχεία της Ελλ. Αστυνομίας.

 

 

 

 

(Προσωπικά, θα είμαι ευχαριστημένη αν αυτό το ιστολόγιο καταφέρει να σώσει έστω και μία ζωή - έστω μόνο μία. Θα πω χαλάλι όλες οι ώρες στον υπολογιστή, τα τηλεφωνήματα, οι επιστολές, αν είναι να σωθεί έστω κι ένας άνθρωπος.)

Τέλος, ο τρίτος λόγος είναι αυτός για τον οποίο μίλησα στη χτεσινή μου ανάρτηση: όταν, εξ απαλών ονύχων, η νέα γενιά αφομοιώνει το δίδαγμα ότι ο ισχυρός μπορεί ενώ ο αδύναμος οφείλει να υποκύπτει, τότε πώς μπορούμε να περιμένουμε βελτίωση σε οποιονδήποτε από τους άλλους τομείς νοσεί αυτή τη χώρα;

Τρελή ή λογική;

Σήμερα το πρωί, τρέχαμε με τον μεγάλο μου να προλάβουμε το κουδούνι. Στο δρόμο για το σχολείο, περνάμε από μια διάβαση, χωρίς φανάρι.
Έχουμε ήδη αρχίσει να περνάμε, όταν  ...

Διαβάσεις, από την πλευρά των τυφλών

Πόσες φορές έχουμε γράψει για τις πολύπαθες διαβάσεις που ποτέ δεν υπάρχουν κι όταν υπάρχουν είναι σα να μην υπάρχουν; Εκεί όπου ο πεζός περιμένει με τις ώρες ή περνά με δική του ευθύνη;

Σήμερα, για μια τέτοια διάβαση γράφει η Ιωάννα-Μαρία Γκέρτσου:

"Προχθές η Μέη (πρόκειται για το όνομα του σκύλου-οδηγού της) κι εγώ, περιμέναμε να περάσουμε δυο διαβάσεις σε δρομο ταχείας κυκλοφορίας. Είπα λοιπόν, να τραβήξω ένα βιντεάκι για να υπενθυμίσω τι τραβάμε, όχι μόνο οι άνθρωποι με απώλεια όρασης, αλλά όλοι που ζούμε κι ανεχόμαστε τέτοιες καταστάσεις:

Για να δείτε το βίντεο, κάντε κλικ εδώ.

 
Eδώ σε timelapse, η κανονική διάρκεια του βίντεο, είναι πανω από 6 λεπτά. 6 λεπτά που η Μέη κι εγώ, έπρεπε να ειμαστε επικεντρωμένες στην κυκλοφορία με σώμα και ψυχή.
Είναι τραγικό - κι αγενές σε έναν μποτιλιαρισμένο δρόμο, όταν ανάβει πράσινο για τους πεζούς, τα αυτοκίνητα να σταματάνε επάνω στη διάβαση κι όχι πριν ή μετά. Αφού χάσαμε το πράσινο δυο φορές, εξαιτίας οχημάτων που σταματούσαν επανω στη διάβαση την τρίτη, η Μέη, πήρε την ευθύνη κι αποφάσισε να διασχίσουμε ανάμεσα στα οχήματα.
Διασχίσαμε λοιπόν 2 μεγάλες διαβάσεις πεζών με τα μάτια, τα πόδια και την ψυχή της Μέη, τα οποία αν δεν είχα ή θα έπεφτα επάνω στα αυτοκίνητα με κίνδυνο ατυχήματος ή θα έπρεπε να εξαρτώμαι από συνοδό.
Πως να μην τη λατρεύω; Και πως να μην αγωνίζομαι για να εκπαιδευονται δωρεάν, ομάδες σκυλων - οδηγών; Σε μια χώρα με απαράδεκτες συνθήκες οπως η Ελλάδα, οι σκυλοι - οδηγοί, προσφέρουν στους ανθρωπους με απώλεια όρασης, ταχύτερη κι ασφαλέστερη μετακινηση. Αφού η παιδεία κι η ρυμοτομία δεν αλλάζουν, αλλάζουμε εμείς. ´Η τουλάχιστον όσοι θέλουμε να αλλάξουμε"

Επικίνδυνα φυλλάδια

Για την Ιωάννα-Μαρία Γκέρτσου έχουμε μιλήσει και παλιότερα, όταν κάποιος ανεκδιήγητος οδηγός που δεν ήθελε το σκύλο-οδηγό της στο λεωφορείο του, κάλεσε την αστυνομία για να την πετάξει από το όχημα.

Χτες κινδύνευσε να χτυπήσει άσχημα όταν γλίστρησε πάνω σε διαφημιστικά φυλλάδια που κάποιος είχε πετάξει στο δρόμο.

Συνάντηση με το Δήμο Βύρωνα

Η συνάντησή μας με τον κ. Βαγιανό, Εκπρόσωπο Τύπου του Δήμου Βύρωνα, πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή, 30 Σεπτεμβρίου, στις 8 το βράδυ.

Από αριστερά, η Γεωργία και η Βέρα, από τις "Μαμάδες", ο Αλέκος από τον "SOS-Τροχαία Εγκλήματα" και ο Δ. Βαγιανός, εκπρόσωπος τύπου του Δήμου Βύρωνα.