Έσωζαν ζωές, έχασαν τη δική τους

Ο διευθυντής του ΕΚΑΒ Κρήτης, γιατρός αναισθησιολόγος Δημήτρης Βουρβαχάκης και ο διασώστης Βαγγέλης Κελλαράκης χάθηκαν για πάντα.
Το ασθενοφόρο με το οποίο επέστρεφαν από το Ρέθυμνο συγκρούστηκε με ΙΧ και ανατράπηκε για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους. Οι δύο φιάλες οξυγόνου στο ασθενοφόρο εξερράγησαν με αποτέλεσμα το θάνατο των δύο διασωστών.
Γλίτωσαν, τραυματισμένοι, ένας άλλος διασώστης που επέβαινε στο όχημα και οι δύο επιβάτισσες του αυτοκινήτου.

Οι δύο διασώστες που θα είχαν σίγουρα σώσει αμέτρητες ζωές δε θα σώσουν πια καμία άλλη.
Εκτός από όσους έσωζαν στη δουλειά τους, προσπαθούσαν να σώσουν ακόμη περισσότερους ενημερώνοντας για την άθλια κατάσταση των δρόμων, την έλλειψη οδικής ασφάλειας γενικότερα, την κακή κατάσταση του συστήματος υγείας και ειδικότερα του ΕΚΑΒ.
Δεν τα κατάφεραν.
Έπεσαν θύματα του ίδιου οδικού δικτύου και της κακής συντήρησης των οχημάτων, προβλήματα για τα οποία προειδοποιούσαν χρόνια ολόκληρα.

Η φτωχή Ελλάδα έγινε προχτές ακόμη φτωχότερη.
Πόσο πλούσιοι είμαστε που να αντέχουμε τέτοιες απώλειες;

Πληροφορίες από το Βήμα και τα Νέα. Περισσότερες πληροφορίες για τους νεκρούς και η φωτογραφία τους, εδώ.

Η Μαρία

Αυτή είναι η Μαρία.
Ήταν η μόνη μου ξαδέλφη. Δέκα χρόνια μεγαλύτερη, ήταν προσηνής και γλυκιά, με μελαγχολικά μάτια που όμως άστραφταν όταν γελούσε. Για το μικρό κορίτσι που ήμουν τότε, ήταν ένα άπιαστο ίνδαλμα. Έμπαινε στη ζωή μου περιοδικά προκαλώντας αναστάτωση κι έπειτα έφευγε απότομα για να εμφανιστεί πάλι έπειτα από καιρό, σαν κομήτης.
Μεγαλώνοντας, άρχισα να εκτιμώ τον ιδεαλισμό και το πάθος της, την τεράστια καρδιά της που ωφέλησε τους πάντες, εκτός από την ίδια. Σιγά σιγά μου αποκαλύφθηκε το αδάμαστο πνεύμα της και το πιπεράτο χιούμορ της.
Η Μαρία έφυγε για σπουδές πολύ πριν μπω στην εφηβεία.
Παντρεύτηκε κι έγινε μαμά πριν αποφοιτήσω.
Έφυγε για πάντα, πολύ, πάρα πολύ νωρίς.

Μια μέρα θέλησε να κατεβεί στον Πειραιά για ν' αλλάξει τα εισητήριά της. Δεν έφτασε ποτέ.
Ένα φορτηγό έκανε δεξιά στροφή, ίσια πάνω στο μηχανάκι που οδηγούσε ο αδελφός της.Το τέλος ήταν φρικτό, αλλά γρήγορο. Ο αδελφός της βασανίστηκε περισσότερο - ως σήμερα.

Άραγε, σ' αυτά τα λίγα τρομερά δευτερόλεπτα, πρόλαβε να σκεφτεί τα παιδιά της, που μόλις είχαν μάθει να διαβάζουν;
Μεγάλωσαν χωρίς το καμάρι και χωρίς το χάδι της.
Δεν τους κράτησε ποτέ το βιβλίο για να πουν γεωγραφία.
Δεν ήταν στην παρέλαση να τους χειροκροτήσει.
Δεν απελπίστηκε μαζί τους στην εφηβεία.
Δε γνώρισε ποτέ το πρώτο τους κορίτσι.
Δε θα κλάψει στο γάμο τους.
Δε θα κρατήσει ποτέ της εγγονάκι.

Ο κομήτης Μαρία δε θα εμφανιστεί ποτέ ξανά στη ζωή μου.
Δε θα φωτίσει ποτέ κανέναν με τη λάμψη της.
Δε θα σοκάρει κανέναν με τα αθυρόστομα αστεία της.
Δε θα θυμώσει κανέναν με την ανυποχώρητη ξεροκεφαλιά της.
Δε θα εμπνεύσει κανέναν με το πάθος της.

Το στερέωμα είναι πιο φτωχό χωρίς τη Μαρία.
Ο κόσμος είναι πιο σκοτεινός χωρίς το γέλιο της να τον φωτίζει.

Στις 18 Νοέμβρη δε μπόρεσα να είμαι εκεί, στη μέρα μνήμης των χαμένων αστεριών.
Η Μαρία όμως είναι πάντα εδώ, κάθε μέρα.
Και κάθε μέρα είναι καλή για να σας μιλήσω για εκείνη.

Μου λείπει.
Πάρα.
Πολύ.

Να πώς μειώνουν τα τροχαία

Στην Αυστραλία, κάποια φωτισμένα μυαλά κοίταξαν τις στατιστικές κι αντί να σηκώσουν τους ώμους αποφάσισαν να δράσουν.
Αντί ν' αρχειοθετήσουν τη στατιστική μαζί με τόσες άλλες, προσέλαβαν συγκοινωνιολόγους, κοινωνιολόγους, διαφημιστές.
Το αποτέλεσμα ήταν μια συγκλονιστική εκστρατεία που κατάφερε να μειώσει τους θανάτους από 776 το χρόνο σε 303 σε είκοσι περίπου χρόνια.
Αν η Αυστραλία των 22,6 εκατομμυρίων προσπαθεί ακόμη να μειώσει τα 303 θύματα που έχει κάθε χρόνο, η Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων, με 2000 θύματα κάθε χρόνο, τι θα έπρεπε να κάνει;

Το βίντεο που ακολουθεί είναι ένα κολλάζ από τα διαφημιστικά σποτ των είκοσι πρώτων χρόνων της εκστρατείας. Δείτε το, είναι συγκλονιστικό:

Παραλίγο τραγωδία

Όταν δείτε το βίντεο θα απορήσετε πώς η γυναίκα δεν πέθανε, μόνο τραυματίστηκε ελαφρά. Ήταν πραγματικά πολύ τυχερή.
Όμως μπορούμε πάντα να βασιζόμαστε στην τύχη μας; Είμαστε σίγουροι ότι θα είναι μαζί μας την επόμενη φορά;
Μπορεί το βιντεάκι τραβήχτηκε στο Μπέρμινχαμ της Αγγλίας, αλλά η κατάσταση θυμίζει πολύ ελληνικό δρόμο: πήχτρα στην κίνηση, τα αυτοκίνητα ακινητοποιημένα, οι πεζοί ελίσσονται ανάμεσά τους για να περάσουν το δρόμο κι ένας οδηγός που δε μπορεί να περιμένει.
Χρειάζεται πολύ για να έρθει η καταστροφή;
Σας έχω κουράσει να το επαναλαμβάνω, αλλά το ανακάτεμα ανθρώπων με οχήματα μόνο καλό αποτέλεσμα δε μπορεί να φέρει. Σε κάθε δρόμο (και στην Ελλάδα σε κάθε πεζοδρόμιο και πεζόδρομο) όταν οι άνθρωποι βρίσκονται ανάμεσα σε μηχανές και αμάξια, κάπου, κάπως, κάποια στιγμή θα συμβεί το κακό. Κι όταν συμβεί αυτό, ο άνθρωπος δε θα έχει ένα σπασμένο φανάρι που θα το φτιάξει τσακ-μπαμ στο συνεργείο, αλλά ένα σπασμένο γοφό, που θα του πάρει μήνες να γιατρευτεί - αν είναι τυχερός.
Είναι απαραίτητο να χωριστούμε: τα οχήματα στο δρόμο, οι πεζοί στους πεζοδρόμους και τα πεζοδρόμια.
Πόσες ζωές πρέπει να χαθούν ακόμη;
Αλλά ας σας αφήσω να δείτε το βίντεο. Προσέξτε πάνω δεξιά.

Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων

Την επόμενη Κυριακή, 18 Νοέμβρη, είναι η παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων.
Ο σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα οργανώνει εκδήλωση στο Σύνταγμα στη μνήμη των αδικοχαμένων.
Όσοι έχετε χάσει δικό σας άνθρωπο, τυπώστε μια φωτογραφία του κι ελάτε μαζί μας.
Όσοι έχετε αγανακτήσει με την κατάσταση που μας κάνει όλους να κινδυνεύουμε, ελάτε κι εσείς.
Οι δρόμοι είναι για όλους μας και πρέπει να είναι ασφαλείς.

Σιωπώ και δίνω το λόγο στο Φ.Σ. Καρυδάκη, πατέρα του αδικοχαμένου Σόλωνα, που σε ηλικία 15 ετών παρασύρθηκε σε μια διάβαση της Κηφισίας:


"Εμείς θα είμαστε εκεί, όπως κάθε χρόνο,
θα ανάψουμε τα κεριά μας, όπως κάθε μέρα, 
θα τους θυμηθούμε, όπως κάθε στιγμή,
αλλά…
η ημέρα μνήμης των θυμάτων τροχαίων δεν γίνεται, δεν θεσμοθετήθηκε, για να θυμούνται τα θύματα οι δικοί τους άνθρωποι.          
Οι άνθρωποι αυτοί, δυστυχώς, δεν ξεχνούν, δεν μπορούν να ξεχάσουν.
Για μας, κάθε μέρα, κάθε λεπτό, κάθε στιγμή, είναι στιγμή μνήμης, μνήμης και πόνου, μνήμης και οργής, μνήμης και πίκρας από την έλλειψη δικαιοσύνης…
Η μέρα μνήμης είναι για να θυμηθούμε όλοι,                                                        
να αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας,                                                           
να προστατέψουμε όλοι τα παιδιά μας, τα παιδιά όλου του κόσμου              
να αγκαλιάσουμε τον πόνο,                                                                                
να αναζητήσουμε την δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη,                                         
να ζητήσουμε συγνώμη,                                                                                      
να δείξουμε ότι δεν ξεχνάμε (την αδικία, τον πόνο, την αγάπη)                    
να αποδείξουμε ότι νοιαζόμαστε,                                                                       
να φτιάξουμε ένα καλύτερο αύριο,
Πιο ασφαλές,
Πιο δίκαιο,  
Πιο όμορφο.
Να ζητήσουμε συγνώμη, 
από τα παιδιά μας,   
που δεν μπορέσαμε να προστατεύσουμε.                  

 






Να γίνει αυτή η μέρα, 
μια μέρα εκδήλωσης έμπρακτης συγνώμης, από όλους μας,
για τον Σόλωνα, για τον Γιάννη, την Αλεξάνδρα, την Ευγενία, τον Κωνσταντή, τον Μανώλη, τον Σέργιο, τη Βάσω, τον Πάνο, για όλα τα παιδιά, τα παιδιά μας, που η κοινωνία δεν μπόρεσε, δεν θέλησε να προστατεύσει, να περιθάλψει, να δικαιώσει…

 


40.000 άνθρωποι, οι περισσότεροι νέοι, χάθηκαν από το 1990 έως σήμερα, στην άσφαλτο και όλοι ήταν κατά την πολιτεία «θύματα φόνου από αμέλεια»…
Μα αν υπάρχουν 40000 θάνατοι, (και υπερδιπλάσιοι βαρείς τραυματισμοί) μόνο ατύχημα και αμέλεια δεν μπορεί να είναι.   
Είναι έγκλημα, αποτέλεσμα ενός συστηματικού εθελοτυφλισμού μιας πολιτείας, ενός κοινωνικού συνόλου, που στο όνομα του κέρδους, του εγωισμού και της επίδειξης, αποδέχεται κάθε χρόνο 1500 θανάτους και θυσιάζει αμέτρητες ψυχές!
Από το 2005 η ημέρα μνήμης θυμάτων τροχαίων, έχει αναγνωριστεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) και τον ΟΗΕ και από το 2011 και από την Ελληνική Κυβέρνηση!
Και από τότε; Τίποτε!
Τίποτε, ούτε σ' αυτή την ίδια τη θεσμοθετημένη ημέρα μνήμης!
Αυτό τουλάχιστον μπορούμε άμεσα να το αλλάξουμε,
ας είμαστε όλοι εκεί!
Φαίδων Σόλων Καρυδάκης, Αθήνα 7/11/2012"



                                                                                                                                                                                                                                                                        

Εφαρμογή προκαλεί τους χρήστες της να «ρεζιλέψουν» όσους παρκάρουν παράνομα

Μια νέα εφαρμογή που αναπτύχθηκε από τη ρωσική διαδικτυακή εφημερίδα «The Village» εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες της τεχνολογίας για να ταπεινώσει οδηγούς που παρκάρουν παράνομα.
Το «Parking Douche» είναι μια εφαρμογή για τους ρώσους χρήστες Android smartphones που αναλαμβάνει να «ρεζιλέψει» όσους οδηγούς έχουν την κακή συνήθεια να παρκάρουν επάνω σε πεζοδρόμια, στροφές, διαβάσεις και γενικώς σε σημεία όπου η στάθμευση απαγορεύεται.
Η εφαρμογή ζητά από τους χρήστες της να τραβήξουν δυο φωτογραφίες του οχήματος, μία που να δείχνει τις ανεπαρκείς δεξιότητες των παραβατών στο παρκάρισμα και μία στην οποία θα πρέπει να φαίνεται καθαρά η πινακίδα κυκλοφορίας του οχήματος.
Στη συνέχεια μετατρέπει τη φωτογραφία της πινακίδας σε κείμενο, ενώ οι χρήστες μπορούν να επιλέξουν τον τύπο και το χρώμα του οχήματος.
Με τη χρήση του ενσωματωμένου GPS των συσκευών, το Parking Douche σημειώνει ακόμα και την ακριβή θέση του παράνομα παρκαρισμένου αυτοκινήτου. Αφού «ανεβάσουν» τα δεδομένα στην ιστοσελίδα της εφημερίδας, αυτά εμφανίζονται και μέσα στην εφαρμογή, σε μορφή λίστας παράνομα σταθμευμένων οχημάτων.

Μάλιστα η Village βρήκε έναν αρκετά πρωτότυπο τρόπο να προκαλέσει τους χρήστες της να μοιραστούν τις φωτογραφίες αυτές στο διαδίκτυο, ρεζιλεύοντας έτσι τους ασυνείδητους οδηγούς. Αφού φωτογραφήσουν ένα όχημα, οι χρήστες ξεκινούν να λαμβάνουν διαφημίσεις της Village και άλλων συνεργαζόμενων ιστοσελίδων, με μορφή «pop-up».
Οι διαφημίσεις αυτές δείχνουν μεταξύ άλλων το μοντέλο του οχήματος που φωτογράφησαν, την πινακίδα κυκλοφορίας του και το χρώμα του και εμφανίζουν ένα μήνυμα της μορφής «αυτός ο βλάκας σας ενοχλεί εδώ όπως σας ενοχλούσε και στην τάδε οδό».
Προκειμένου να σταματήσουν να εμφανίζονται αυτά τα pop-ups, θα πρέπει να «καταδώσουν» τον ασυνείδητο οδηγό, κάνοντας «share» τις φωτογραφίες που έβγαλαν στο Facebook!
Μάλιστα λόγω της αυξημένης ζήτησης από χρήστες κινητών στο Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία και την Γερμανία, η ιστοσελίδα έκανε την εφαρμογή της open-source προκειμένου να χρησιμοποιηθεί και σε αυτές τις χώρες.
Το Parking Douche κυκλοφορεί δωρεάν στο Play Store αλλά προς το παρόν απευθύνεται μόνο σε χρήστες από την Ρωσία. Δεν μπορούμε καν να φανταστούμε την απήχηση που θα έχει αν κυκλοφορήσει ποτέ στην Ελλάδα.
Το άρθρο και η φωτογραφία από εδώ.

Αντί για πρόστιμο, μεταμόσχευση

Ιδιοφυής εκστρατεία από τη Λεττονία για τη μείωση των τροχαίων που οφείλονται σε επικίνδυνη οδήγηση.
Ο σκοπός της κυβέρνησης ήταν να σωθούν ζωές. Η εκστρατεία είχε στόχο όσους υπερβαίνουν το όριο ταχύτητας συστηματικά, γιατί θεωρούν ότι η ταχύτητα είναι "κουλ", δηλαδή αυτούς που κόβουν την ταχύτητα στο μισό όταν τους ειδοποιεί το GPS για ραντάρ της αστυνομίας, όχι όσους υπερβαίνουν το όριο για λίγα χιλιόμετρα.
Η έρευνα της εταιρείας που ανέλαβε το σχεδιασμό βρήκε ότι οι λόγοι της παραβατικότητας είναι κοινωνικοί και ότι για μεγάλο μέρος της κοινωνίας η ταχύτητα θεωρείται ελκυστική. Η εταιρεία αποφάσισε να αποφύγει τις διαλέξεις και να δοκιμάσει να σοκάρει το κοινό συνδυάζοντας την εκστρατεία με ένα δεύτερο κοινωνικό πρόβλημα: την έλλειψη οργάνων για μεταμοσχεύσεις. Τυπώθηκαν πιστοποιητικά δωρεάς οργάνων τα οποία δόθηκαν στην τροχαία για να υπογράφονται από τους επικίνδυνους οδηγούς που σταματούσαν.
Ο αριθμός των θυμάτων στους δρόμους της Λεττονίας μειώθηκε κατά 29%.
Σα να μην έφτανε αυτό, το Κέντρο Μεταμοσχεύσεων (και πολλοί ασθενείς ασφαλώς) εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του ενώ το θέμα της δωρεάς οργάνων μπήκε στο προσκήνιο.
Όσο για τον πελάτη, τη Λεττονική κυβέρνηση, δεν είχε καμία αντίρρηση για το διπλό όφελος, αφού ο στόχος ήταν να σωθούν ανθρώπινες ζωές.

Το κείμενο του Πιστοποιητικού Δωρεάς Οργάνων είναι εξαιρετικό και θά 'πρεπε να μοιραστεί σε όλους τους γκαζοφονιάδες απανταχού γης:

Ο/Η  υπογεγραμμένος/-η   ______________ ____________________

Εφόσον έχω την τάση να υπερβαίνω το όριο ταχύτητας και/ή να οδηγώ επιθετικά, δια της παρούσης βεβαιώνω ότι δε θεωρώ τη ζωή μου σημαντική κι ότι ευχαρίστως θα την αποχωριζόμουν.

Έχων σώας τας φρένας και υγιές το σώμα, γνωρίζω καλά ότι αργά ή γρήγορα θα εμπλακώ σε δυστύχημα. Συνεπώς, μετά το δυστύχημα, συμφωνώ να δωρίσω την καρδιά, τους νεφρούς και όποιο άλλο όργανο δεν έχει καταστραφεί από το δυστύχημα σε ανθρώπους που τα χρειάζονται περισσότερο από εμένα.

Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη από τους ανθρώπους που θα σκοτωθούν ή θα μείνουν ανάπηροι από το δυστύχημα, καθώς και από τα αγαπημένα τους πρόσωπα.

____ ____________________ 200__

______________________________

Υπογραφή

 



Δυστυχώς, τα νέα είναι παλιά. Η εκστρατεία είναι του 2008 και δεν έχω ιδέα τι επικρατεί στη Λεττονία σήμερα. Ούτε φαίνεται να διαδόθηκε σε άλλες χώρες. Το άρθρο το βρήκα τυχαία εδώ.

"Μνημονιακός" νόμος για τα θύματα τροχαίων

Στις 4/10 ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας αιφνιδιαστικά κατέθεσε σαν τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο μια ρύθμιση που αφορά τις αποζημιώσεις θυμάτων τροχαίων από το Επικουρικό Κεφάλαιο των ασφαλιστικών εταιρειών. Αποτελεί επανάληψη (σε χειρότερη για τα θύματα εκδοχή) μιας τροπολογίας που πριν ένα χρόνο επιχείρησε να περάσει το υπουργείο Οικονομικών αλλά τελικά την απέσυρε μπρος στην γενική κατακραυγή. Με την τροπολογία αυτή, στο όνομα της σωτηρίας των ασφαλιστικών εταιριών, περιορίζεται δραστικά το ποσό της αποζημίωσης των θυμάτων τροχαίων που καλύπτει το επικουρικό (για θύματα ανασφάλιστων οδηγών αλλά και οδηγών που είχαν ασφαλιστεί σε εταιρίες που κήρυξαν πτώχευση). Η αποζημίωση υποβιβάζεται νομοθετικά στο 1/10 (!) της σήμερα ισχύουσας, καταργείται η υποχρέωσή  αποζημίωσης για ψυχική οδύνη, ενώ η ισχύς της (αν ψηφιστεί) αφορά και τις υποθέσεις που βρίσκονται στα δικαστήρια αλλά δεν έχουν τελεσιδικήσει.

-      Η προκλητική αυτή ρύθμιση που προωθείται από τον κ. Στουρνάρα αποτελεί απόρροια μονομερούς συζήτησης  αποκλειστικά με τους εκπροσώπους των ασφαλιστικών εταιριών μια και τα θύματα των τροχαίων εκτός από ζωή δεν έχουν και λόγο. Περίεργο βέβαια  θα ήταν να είχε ζητηθεί η γνώμη των οικογενειών των θυμάτων ή των οργανώσεων των ατόμων με αναπηρία.

-      Αλλά εκτός των θυμάτων ο υπουργός Οικονομικών «παρέλειψε» να συζητήσει το θέμα και με συναρμόδιους υπουργούς, όπως της Δικαιοσύνης  και της Υγείας, συνεχίζοντας την παράδοση ότι για τα ζητήματα των θυμάτων τροχαίων και της οδικής ασφάλειας ο κάθε υπουργός κάνει ότι επιθυμεί με τραγικές στην συντριπτική πλειοψηφία επιπτώσεις. Εκτός των υπουργών φυσικά για ένα τέτοιο θέμα θεωρήθηκε περιττό να ερωτηθεί η «Ειδική μόνιμη επιτροπή οδικής ασφάλειας της Βουλής».

-      Σοβαρό θέμα τέλος τίθεται μια και η επιχειρούμενη ρύθμιση παραβιάζει ανοιχτά τόσο το Σύνταγμα όσο και την (με καθυστέρηση πραγματοποηθείσα) εναρμόνιση της χώρας μας με την υπόλοιπη ΕΕ στο ζήτημα του ύψους της αποζημίωσης των θυμάτων τροχαίων εγκλημάτων.Είναι γνωστό πως στη χώρα μας οι επιδικαζόμενες αποζημιώσεις στα θύματα των τροχαίων και τις οικογένειες τους, παρά τις νομοθετικές ρυθμίσεις, είναι κατά πολύ κατώτερες των προβλεπομένων. Επίσης είναι γνωστό ότι όταν τις αποζημιώσεις τις καταβάλουν οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι κατά πολύ μικρότερες από αυτές που καταβάλει το δημόσιο ή ενας ιδιώτης. Σε συνέχεια αυτής της «ειδικής» συμπεριφοράς η τροπολογία Στουρνάρα επιχειρεί να φορτώσει την κριση των ασφαλιστικών εταιρειών στα θύματα των τροχαίων. Το Επικουρικό Κεφάλαιο έχει αναλάβει όλες τις αποζημιώσεις των ασφαλιστικών που έκλεισαν αφήνοντας ακάλυπτους τους ασφαλισμένους τους και πετώντας στο δρόμο τους εργαζόμενους τους. Αντί να πληρώσουν οι μεγαλόσχημοι ιδιοκτήτες τους, χαϊδεμένα παιδιά μέχρι χθες του συστήματος που σήμερα κανείς δεν θέλει να τους ξέρει (μόνο στην ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ του κ. Ψωμιάδη -το μεγαλύτερο σκάνδαλο στο χώρο- είχαν ασφαλιστεί 838.000 ιδιοκτήτες αυτοκινήτων), αντί να λειτουργήσουν οι υποτιθέμενοι μηχανισμοί ασφαλείας, όπως το Επικουρικό Κεφάλαιο, επιλέγεται η περικοπή των αποζημιώσεων από τα θύματα για να διασφαλίσει την βιωσιμότητα και την κερδοφορία των εταιριών. Χωρίς καμιά υπερβολή ο τίτλος αυτής της τροπολογίας θα μπορούσε να είναι «ο θάνατος σου η ζωή μου».

-      Ζητάμε την άμεση απόσυρση της τροπολογίας.

-      Αν αυτό δεν συμβεί καλούμε βουλευτές και κόμματα να τοποθετηθούν δημόσια και να την καταψηφίσουν. Το ότι ο υπουργός οικονομικών είναι εξωκοινοβουλευτικός δεν θα αποτελέσει άλλοθι για κανένα. Η τροπολογία πρέπει να περάσει από την Βουλή. Κάθε σηκωμένο χέρι βουλευτή σ’ αυτή την ψηφοφορία σημαίνει μια συνειδητή απόφαση περιφρόνησης των θυμάτων των τροχαίων.

-  Τέλος αλλά όχι τελευταίο: αν το κράτος και οι ασφαλιστικές επιθυμούσαν να καταβάλλονται λιγότερα ποσά για αποζημειώσεις, ένας είναι ο δρόμος: μια συστηματική μακρόχρονη πολιτική για την οδική ασφάλεια, τον περιορισμό των τροχαίων συγκρούσεων και την ελαχιστοποίηση των θυμάτων.

Το κείμενο συντάχθηκε από τους συλλόγους:

Πανελλαδικός Σύλλογος «SOS Τροχαία Εγκλήματα»

Ε.Υ.ΘΥ.Τ.Α. –Ρόδου (μέλος Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θυμάτων Τροχαίων)

You Are What U Do –Κώστας Κουβίδης (μέλος Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θυμάτων Τροχαίων)

και συνυπογράφεται από τις Μαμάδες στο Δρόμο.

Όσοι θέλετε, προσθέστε τις υπογραφές σας ως σχόλια κ θα προστεθούν στο κείμενο της διαμαρτυρίας.

Η ξενάγηση του Σαββάτου

Στα πλαίσια της Εβδομάδας Χωρίς Αυτοκίνητο, οι σύλλογοι Μαμάδες στο Δρόμο, ΠΕΖΗ και ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ  διοργάνωσαν περιπατητική ξενάγηση με τον ξεναγό κ. Αριστοτέλη Κοσκινά με θέμα 'Αγνωστη Ρωμαϊκή Αθήνα'.

Ένα πραγματικό πλήθος ακολούθησε τον ξεναγό μας ο οποίος μας ξάφνιασε με άγνωστες ιστορίες για μνημεία που βρίσκονται παντού γύρω μας, ορατά κι όμως αγνοημένα και άγνωστα.

Η ξενάγηση ξεκίνησε από το Ηρώδειο και συνεχίστηκε με την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περιγραφή των ευρημάτων και της ιστορίας ενός σπιτιού (ίσως του φιλόσοφου Πρόκλου) που σήμερα βρίσκεται θαμμένο κάτω από τον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου.

Έπειτα είδαμε τη γειτονιά που βρίσκεται κάτω από το Μουσείο Ακροπόλεως και διασχίσαμε την Αμαλίας (από μια πολύ προβληματική διάβαση για τους πεζούς, στην οποία έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο παρελθόν) με κατεύθυνση την Πύλη του Αδριανού.

Η πύλη και ο ναός του Διός ήταν υπέροχα λουσμένα στο απογευματινό φως.
Ο ξεναγός μας κρατούσε άσβηστο το ενδιαφέρον όλων μας και δεν παρέλειπε να δείχνει αναπαραστάσεις των μνημείων που σήμερα δε σώζονται.

Συνεχίσαμε ανεβαίνοντας τη Λεωφόρο Αμαλίας, όπου είδαμε το ρωμαϊκό λουτρό που αποκάλυψαν οι εργασίες του Μετρό.

Στον Εθνικό κήπο είδαμε σπαράγματα από το Αδριάνειο Υδραγωγείο και τα μωσαϊκά μιας υστερορωμαϊκής βίλλας, για τα οποία όμως δε γίνεται καμία προσπάθεια ανάδειξης.

Ελπίζουμε να απολαύσατε την ξενάγηση όσο κι εμείς και υποσχόμαστε να επανέλθουμε σύντομα για να περπατήσουμε μαζί στην Αθήνα.

Η δράση της Τρίτης

Πάνω που έλεγα να γράψω για τη δράση της Τρίτης, με πρόλαβαν άλλοι και με γλίτωσαν από τον κόπο:

 

Μια διαμαρτυρία αλλιώτικη από τις άλλες

 

Ημερομηνία δημοσίευσης: 22/09/2012

Στο πλαίσιο της συμμετοχής τους στις εκδηλώσεις για την «Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας», οι πρωτοβουλίες πολιτών για τα δικαιώματα πεζών και ποδηλατών «ΠΕΖΗ», «Μαμάδες στο Δρόμο» και «ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ», πραγματοποίησαν μια ξεχωριστή εκδήλωση.
Στη συμβολή των οδών Καραγεώργη Σερβίας και Σταδίου, σημείο στο οποίο δεν υπάρχει φανάρι για τη διέλευση των πεζών και η κίνηση των οχημάτων είναι συνεχής, τα μέλη της οργάνωσης -που βρίσκονταν εκεί με αναρτημένο πανό «σεβασμός στους πεζούς»- «επιβράβευαν» τους ευαίσθητους οδηγούς, οι οποίοι σταματούσαν και έδιναν προτεραιότητα στους πεζούς που επιχειρούσαν να διέλθουν από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο, προσφέροντάς τους ένα τριαντάφυλλο και ευχαριστώντας τους για την ευαισθησία τους.
Η δραστηριότητα αυτή επιλέχθηκε από τα μέλη του συλλόγου με το σκεπτικό ότι λειτουργεί περισσότερο παιδευτικά και ουσιαστικά μια θετική παρότρυνση των πολιτών από ό,τι μια στείρα καταγγελία και μια προσπάθεια στηλίτευσης των παραβατών.
Αν και ήταν μάλλον μειοψηφία, οι «ευαίσθητοι» οδηγοί δικύκλων και αυτοκινήτων, ωστόσο μια τέτοια προσπάθεια θα άξιζε να βρει μιμητές.

Το δημοσίευμα είναι από την Αυγή. Τα πλάγια γράμματα αποτελούν δική μου διόρθωση, καθώς η εφημερίδα παρέλειψε δύο από τους συνδιοργανωτές.

Πρέπει επίσης να προσθέσω πως μοιράσαμε συνολικά σαράντα τριαντάφυλλα μέσα σε μισή ώρα περίπου. Το συμπέρασμά μας είναι πως οι νόμιμοι και ευσυνείδητοι οδηγοί είναι πολύ περισσότεροι από τους άλλους, οι οποίοι καταφέρνουν να γίνονται περισσότερο ορατοί ενοχλώντας τους πάντες.

Οι δράσεις μας στο εξής θα επικεντρώνονται περισσότερο στο να υπογραμμίζουν πόσοι είναι εκείνοι που συμπεριφέρονται ευσυνείδητα στο δρόμο και πόσο λίγοι είναι εκείνοι που ενοχλούν με την ασυνειδησία τους.